Grifter's opinion after episode 1 of Daredevil: Born Again. / Grifterska opinia po 1 odcinku Daredevil: Born Again.

On October 19, 2018, the 3rd season of DD debuted. I was a fan of this series from the beginning. I remember watching DD S1 right after its premiere, then the second one (but not completely, because from a certain point it was clearly weaker), I gave the third one a chance after listening to the reviews. Ultimately, I watched it only on the 3rd attempt (on the 1st I watched S1, on the 2nd I watched S1 again as a reminder and a fragment of S2, I left S3 for another time), this time with my girlfriend. As I said several times, my girlfriend is not a fan of superhero content. Sure, she likes series like Invincible, she doesn't complain about The Boys, like she does about Marvel, but she avoids Marvel. This series reminded me why she does it.

Before I get to that, I will say a few more words about the old seasons of DD. We didn't like everything about them, but the aspects we complained about were not major flaws. These were elements that the creators did not have an idea for or resources. I would consider it a problem if the series had more flaws and fewer advantages. There were few flaws, but many advantages. Starting with great actors (Stick, Vanessa, Bullseye, Kingpin, Matt Murdock) and chemistry between them (Kingpin and Vanessa are in our opinion the best couple in the history of modern superhero series, at least from those we have seen), brutal and meaty fights, after which we feel how Matt Murdock is beaten. Apart from that, great Catholic themes, solidly prepared script, +18 themes, serious approach to the super hero topic. Thanks to this, I consider S3 the best series in the super hero category.

When we got the news about the DD series from Disney, I was happy. Then (I think - I don't remember if the series was announced before or after the change of CEO at Disney) the management at Marvel changed, which resulted in a period of hopelessness, which is slowly ending due to the previous CEO regaining power, and consequently, Kevin Feige. The creator of the great project called MCU was removed from Marvel (or, his role was significantly limited / hindered - it's hard to say because it's a corporate secret) so that the company could produce mass content of at best decent quality. Feige came back and ordered to throw away half of the series that had already been filmed. Supposedly its quality was so poor that Kevin was angry. You can say different things about MCU and Kevin, but the facts are that the guy influenced pop culture with his child. The world before MCU is different from the world after MCU. Not only because of the introduction of a new fashion, but above all to show others how to develop film universes. Of course, there were such before the MCU and some of them, have received professional publications of various types, as well as fan blogs. The same as the MCU.

Before the premiere of Born Again, as usual, I wondered about the level of this series. In terms of what to expect. Given the mess during production, I am willing to overlook some of the flaws. Before watching episode 1, I heard a few critical opinions about it and moderate praise. Then a red light went off and my enthusiasm waned, but I did not give up the desire to watch the series. Last night, we went to bed with the intention of watching some series before going to sleep. We finished Reacher on Thursday, Invincible a few days earlier, I did not feel like taking my laptop from my room to start streaming Paramount+ (it is not in the PS5 apps) and watch the second episode of Landman, so I suggested Daredevil. Asia, who, like me, was delighted with the third season, said "ok".

Knowing about the problems during the production of the series and the negative first reviews, I mainly observed her reactions. Due to my better attention division (review experience) and knowledge (I knew when and what I had to pay attention to), I did not have to be so focused. My partner wasn't even disappointed. She was furious that Disney screwed up such a good show. If she sees poor CGI effects, then it must be bad. Not that she is ignorant in this area, but from the beginning of our relationship she says that "these are nonsense and details that you pay attention to, because they are unimportant to me". The smoke did not move at all during the fight.

Excuse me, what fight? Although there were more difficult (in terms of creation) fights in the first season, everything was more visible. We also felt the weight of the blows. How Kingpin fucked up his opponents, broke their spines, crushed their heads, thus literally turning them into vegetables. How Matt was hit with batons, rods, was hurt in other ways. We clearly felt every fall on the street, hit against a locker or Kingpin, who furiously grabbed his opponent and beat him like a sack of potatoes. We felt every breath, quick movement of the characters, how the air thickened when Fisk started to lose control over himself. The fake smoke is one thing, the other is the fact that the Bullseye vs Daredevil fight was so awful, so sexless, so poorly visible that XD. Even more so when we remember the fights between them in season 3. We felt then that Matt was giving it his all, and Bullseye could make a deadly weapon out of any object. It was also fucking shot. Despite the small budget, we had the impression that it was decent quality. In general, the whole episode was so artificial that I felt like I was watching a Chinese knockoff from AliExpress. Even Daredevil's costume glows as if a small child had a brilliant idea to throw glitter at a dog's balls. Like in a cheap children's game.

The characters were also much better. I can give the new season the advantage that Matt behaves more like a human being. Or rather, because Netflix also dealt with this, but it came out a little differently. Just like the Witcher game relates to Sapkowski's books - it's the same, but a little different. Only in the case of Netflix it was much better. The dialogues were specific, we had enough time to listen to them, understand them, and they could also resonate appropriately. They left us with anger, a smile, satisfaction, pain, depending on what the writers intended. Before I get to the criticism - it wasn't terrible. I saw a few good ideas that weren't in the Netflix series, but they were implemented in a poor way. Or rather, maybe they were well-executed, but from the first to the last minute, I felt that it was a Marvel series. It is polished, clean, without dirt and balls, like a soy leftist known for memes who mindlessly consumes every content Netflix gives him. I do not feel the narrative weight that poured out of the Netflix series. The dialogues are empty like a blown egg. Just as my partner and I have paused previous seasons many times to discuss what we have just seen, we have simply watched this one. The dialogue between the characters has as much grace as a drawn-out, loud fart. While in the case of ordinary characters I can turn a blind eye and pretend that it's not that bad, with Kingpin and Vanessa... I don't just hear the sound of farting. I feel it too. What's more, the stench of it irritates my eyes.

I won't even mention the fact that Disney probably invested much more money than Netflix, and the series looks worse. Sorry, to say "worse" is to say nothing. I haven't found any information about the budget, but I don't think it was the same as in the case of the Netflix series. If only because Charlie Cox is already a much more recognizable actor, so his salary has increased. It's a fucking joke that a series made for a pack of cigarettes looks better than a production of a giant corporation. And it's a production that's quite important for the company. I'll watch the series until the end, unless it's so bad halfway through that my partner forbids me from watching it during our evenings together, so as not to spoil my mood XD. No rating yet, but if I had to give it a rating, it would be 4 or 5/10. It's better than previous Marvel series (apart from Wanda Vision - there, apart from the ending, it was really cool), but next to Netflix, they don't even stand. The intro is also a mockery of the viewer.

19 października w 2018 roku, zadebiutował 3 sezon DD. Byłem fanem tego serialu od początku. Pamiętam jak obejrzałem tuż po premierze DD S1, potem drugi (ale już nie do końca, bo od pewnego momentu był wyraźnie słabszy), trzeciemu dałem szansę po przesłuchaniu recenzji. Ostatecznie obejrzałem go dopiero za 3 podejściem (przy 1 obejrzałem S1, przy 2 znowu S1 dla przypomnienia i fragment S2, S3 zostawiłem sobie na inną okazję), już wraz ze swoją dziewczyną. Tak jak kilkukrotnie mówiłem, moja dziewczyna nie przepada za contentem super hero. Jasne, lubi seriale jak Niezwyciężony, nie narzeka na The Boys, tak jak na Marvela, ale Marvela unika. Ten serial przypomniał mi dlaczego to robi.

Nim jednak do tego przejdę, powiem jeszcze parę słów na temat starych sezonów DD. Nie wszystko nam się w nich podobało, ale aspekty na które narzekaliśmy, nie były dużymi wadami. Ot elementy, na które twórcy nie mieli pomysłu lub zasobów. Uznałbym to za problem, gdyby serial miał więcej wad, a mniej zalet. Wad było niewiele, za to zalet mnóstwo. Zaczynając od świetnych aktorów (Stick, Vanessa, Bullseye, Kingpin, Matt Murdock) i chemii między nimi (Kingpin i Vanessa to wg nas najlepsza para w historii współczesnych seriali super hero, przynajmniej z tych które widzieliśmy), brutalnych i mięsistych walk, po których czujemy, jak Matt Murdock jest potłuczony. Poza tym, świetne wątki katolickie, solidnie przygotowany scenariusz, wątki +18, poważne podejście do tematu super hero. Dzięki temu uważam S3 za najlepszy serial w kategorii super hero.

Gdy dostaliśmy informacje o serialu DD od Disneya,, cieszyłem się. Potem (chyba - nie pamiętam, czy serial został ogłoszony przed tym, czy po zmianie CEO w Disneyu) zmieniło się kierownictwo w Marvelu, czego skutkiem był okres beznadziejności, który powoli się kończy z uwagi na to, że poprzedni CEO odzyskał władzę, a co za tym idzie, Kevin Feige. Twórca wielkiego projektu zwanego MCU został odsunięty od Marvela (względnie, jego rola została znacząco ograniczona / utrudniona - trudno powiedzieć z uwagi na to, że to tajemnica korporacji), by firma mogła produkować masowy content o co najwyżej niezłej jakości. Feige wrócił i kazał wywalić do śmietnika połowę serialu, który został już nakręcony. Podobno jego jakość była tak nędzna, że Kevin był zły. Można o MCU i Kevinie powiedzieć różne rzeczy, ale fakty są takie, że facet wpłynął na popkulturę swoim dzieckiem. Świat przed MCU różni się od świata post-MCU. Nie tylko z uwagi na wprowadzenie nowej mody, ale przede wszystkim pokazanie innym, jak rozwijać filmowe uniwersa. Oczywiście, były takie przed MCU i niektóre z nich, doczekały się profesjonalnych publikacji różnego typu, jak i fanowskich blogach. Tak samo jak MCU.

Przed premierą Born Again, jak zwykle zastanawiałem się nad poziomem tego serialu. W sensie czego się spodziewać. Z uwagi na burdel podczas produkcji, jestem skłonny przymknąć oko na niektóre błędy. Przed obejrzeniem 1 odcinka słyszałem na jego temat kilka krytycznych opinii oraz umiarkowane pochwały. Wtedy zapaliła mi się czerwona lampka i entuzjazm opadł, ale nie porzuciłem chęci obejrzenia serialu. Wczoraj wieczorem, położyliśmy się z zamiarem obejrzenia jakiegoś serialu do snu. Reachera skończyliśmy w czwartek, Invincible parę dni wcześniej, nie chciało mi się brać laptopa z mojego pokoju, by odpalić streaming Paramount+ (nie ma go w aplikacjach na PS5) i zobaczyć drugi odcinek Landman, więc zaproponowałem Daredevila. Asia, która podobnie jak ja, była zachwycona trzecim sezonem, powiedziała "ok".

Wiedząc o problemach podczas produkcji serialu i negatywnych pierwszych ocenach, obserwowałem głównie jej reakcje. Ja z uwagi na lepszą podzielność uwagi (doświadczenie recenzenckie) oraz wiedzę (wiedziałem, kiedy i na co muszę zwracać uwagę), nie musiałem być aż tak skupiony. Moja partnerka nie była nawet rozczarowana. Była wściekła, że Disney spieprzył tak dobry serial. Jeśli ona widzi słabe efekty CGI, to musi być źle. Nie żeby była ignorantką na tym polu, ale od początku naszego związku mówi, że "to są bzdury i detale, na które ty zwracasz uwagę, bo dla mnie są nieistotne". Dym w ogóle nie ruszał się podczas walki.

Przepraszam, jakiej walki? Mimo że w pierwszym sezonie zdarzały się trudniejsze (pod względem tworzenia) walki, to wszystko było lepiej widoczne. Czuliśmy też ciężar ciosów. Jak Kingpin rozpierdala swoich przeciwników, łamie im kręgosłupy, miażdży głowy, tym samym dosłownie przerabiając ich na warzywa. Jak Matt dostaje pałkami, prętami, jest raniony w inny sposób. Wyraźnie czuliśmy każdy upadek na ulicę, uderzenie o szafkę lub Kingpina, który chwytał z furią swojego przeciwnika i napierdalał nim jak workiem z kartoflami. Czuliśmy każdy oddech, szybki ruch postaci, jak gęstnieje powietrze, gdy Fisk zaczyna tracić nad sobą kontrolę. Sztuczny dym to jedno, drugie to fakt że walka Bullseye vs Daredevil była tak fatalna, tak bezpłciowa, tak słabo widoczna, że XD. Tym bardziej jak przypomnimy sobie walki między nimi w 3 sezonie. Czuliśmy wtedy, że Matt daje z siebie wszystko, a Bullseye może zrobić śmiertelną broń z dowolnego przedmiotu. Było to też zajebiście nakręcone. Mimo niewielkiego budżetu, mieliśmy wrażenie że to porządna jakość. Generalnie cały odcinek był tak sztuczny, że miałem wrażenie jakbym oglądał Chińską podróbkę z AliExpress. Nawet strój Daredevila świeci się jakby małe dziecko wpadło na genialny pomysł, by obrzucić psie jajca brokatem. Jak w taniej grze dla dzieci.

Postacie też były znacznie lepsze. Na plus nowemu sezonowi mogę oddać to, że Matt zachowuje się bardziej jak człowiek. Albo inaczej, bo Netflix też sobie z tym radził, ale wyszło to trochę inaczej. Tak jak gra Witcher ma się do książek Sapkowskiego - niby jest to samo, ale troszkę inaczej. Tylko że w przypadku Netflixa było dużo lepiej. Dialogi były konkretne, mieliśmy odpowiednio dużo czasu na ich wysłuchanie, zrozumienie, mogły też odpowiednio wybrzmieć. Pozostawiały nas z gniewem, uśmiechem, satysfakcją, bólem w zależności od tego, jaki był zamysł scenarzystów. Zanim przejdę do krytyki - nie było fatalnie. Widziałem kilka dobrych pomysłów, których nie było w serialu Netflixa, ale zrealizowano je w kiepski sposób. Albo inaczej, może i zrealizowano je dobrze, ale od pierwszej do ostatniej minuty, czułem że to serial Marvela. Jest wypolerowany, czysty, bez brudu i jaj, jak u sojowego lewicowca znanego z memów, który bezmyślnie konsumuje każdy content, jaki da mu Netflix. Nie czuję wagi narracyjnej, która wylewała się z serialu Netflixa. Dialogi są puste jak wydmuszka. Tak jak nie raz zatrzymywaliśmy poprzednie sezony, zarówno ja jak i moja partnerka, by przedyskutować to, co przed chwilą zobaczyliśmy, tak teraz po prostu oglądaliśmy. Dialogi między postaciami mają w sobie tyle gracji, ile przeciągane, głośne pierdnięcie. O ile w przypadku zwykłych postaci mogę przymknąć oko i udawać, że nie jest aż tak źle, o tyle przy Kingpinie i Vanessie... Nie tylko słyszę głos pierdzenia. Czuję go też. Co więcej, odór tego smrodu drażni moje oczy.

O tym, że Disney zainwestował pewnie znacznie więcej pieniędzy niż Netflix, a serial wygląda gorzej, to nawet nie wspominam. Przepraszam, powiedzieć "gorzej", to nic nie powiedzieć. Nie znalazłem żadnych informacji na temat budżetu, ale nie sądzę by był taki sam, co w przypadku serialu Netflixa. Choćby dlatego, że Charlie Cox jest już znacznie bardziej rozpoznawalnym aktorem, więc jego gaża urosła. To jest jebany żart, że serial zrobiony za paczkę fajek wygląda lepiej niż produkcja gigantycznej korporacji. I to taka produkcja, która jest dość ważna dla firmy. Obejrzę serial do końca, no chyba że w połowie będzie tak marny, że moja partnerka zabroni mi go oglądać podczas wspólnych wieczorów, by sobie nie psuć humoru XD. Póki co bez oceny, ale gdybym miał ją wystawić, to byłoby to 4 lub 5/10. Jest lepiej niż z dotychczasowymi serialami Marvela (poza Wanda Vision - tam poza zakończeniem było naprawdę spoko), ale obok Netflixa to oni nawet nie stało. Intro to też kpina z widza.